Laatste werkweek op Amecet

Maandag heb ik bijna de hele dag op kantoor doorgebracht, heel veel gedaan aan de data base. Ook zouden we op maandag de uitslag krijgen van Anna Grace haar TB onderzoeken maar die hebben we pas op vrijdag ontvangen(bijna 3 weken op gewacht), deze waren negatief. Wat wij eigenlijk jammer vinden omdat we nu niet weten wat we moeten doen. Ze blijft afvallen 1.5 kg in deze week (gewicht is nu 17kg) geniet van weinig dingen in het leven en je ziet er steeds minder glimlachen. Ze vult haar eigen lichaam met water, en als ze dan gaat eten moet ze overgeven. Het is verschrikkelijk om een meisje zo haar leven te zien leiden.
Dinsdag is Pasca terug gegaan naar de village, het was prachtig om te zien hoe ze op de stem van haar vader reageerde en ze leek oprecht blij dat ze naar huis mocht. Natuurlijk maken wij ons zorgen om haar en haar toestand. En nog steeds als ik amecet binnenliep mis ik deze meid, ik vond haar zo bijzonder. Ook ben ik dinsdag samen met Dominique en haar dochter wezen lunchen in town, dit was fijn om elkaar ook even buiten werktijd te spreken en te genieten van een heerlijke pizza. (altijd lekker na 6 dagen rijst in de week) Woensdag hebben wij een nieuwe baby binnengekregen van 2 weken oud, we hebben een prachtige jongen gezond en sterk en hij kan al glimlachen!!! Echt een heerlijk ventje, zijn moeder is na 2 weken na de bevalling overleden en ze hebben geen zorg en geld thuis om hem de aankomende 3 maanden te voeden. Wij zullen daarom deze taak op ons nemen. Donderdag hebben we in de gevangenis aan de moeders en kinderen mogen vertellen dat de kinderen naar school mochten vrijdag. Amecet zal de kosten op zich nemen en de kinderen worden gehaald en gebracht met de schoolbus. Het is zo belangrijk dat ook deze kinderen het leven buiten de gevangenis zien en andere kleren dan gele jurken en bruine uniformen. Ook hadden we Salomon bij ons, zijn moeder was er in eerste instantie niet ze was aan het werk in de tuin en dat is niet bij de gevangenis. Wanneer wij bijna wilde vertrekken kwam er een auto aangereden met denk 15/20 gevangenen in de laadklep en daar zat zijn moeder bij. We zijn daarom even wat langer gebleven, het was zo mooi om te zien hoe blij ze beide waren om elkaar weer te zien!!
Vrijdag heb ik mijn laatste werkdag gedraaid, op deze dag heb ik de data base helemaal afgerond en kunnen overhandigen aan Els. Het was een leuke extra taak om erbij te hebben en ook om iets anders voor ze te kunnen betekenen. Ik heb ontzettend genoten van me werk op amecet, we hebben weer onwijs veel meegemaakt en dat is niet altijd makkelijk geweest maar wel de moeite waard. Zaterdag zijn de mannen aangekomen en ben ik verhuisd naar het hotel... allereerst onder de warme douche gesprongen want dat is toch wel echt zalig na een maand koud douchen of uit een emmer. Vandaag heb ik officieel afscheid genomen van de Amecet familie, uiteraard moest ik huilen toen ze voor me baden en me toezongen maar wat hou ik van deze plek en mensen!! Nu nog even een klein weekje genieten van dit prachtige land.. Ik wil de mensen die een bijdrage hebben geleverd om deze reis mogelijk te maken ontzettend bedanken & ook de mensen met de lieve kaartjes en berichtjes de giften aan Amecet ontzettend bedankt!! Zonder jullie had ik het niet gekund.

Tot in Nederland!!!