2e week op Amecet
Blijf op de hoogte en volg Hannah
15 Oktober 2016 | Oeganda, Soroti
De 2e week op Amecet begon met de nachtdienst, ontzettend hard werken maar ook gelachen. We hebben de nachtdienst overleefd, op de grond zitten in een ontzettend warme kamer onder een klamboe, best wel een uitdaging om eerlijk te zijn. Er onderuit klimmen met een baby en een fles in je andere hand. Het zijn zware diensten maar we hebben het uiteraard overleefd. Deze week ben ik eigenlijk alleen maar op amecet zelf aan het werk geweest. Heb dus echt kunnen genieten van de kinderen en de verhalen erachter. Ik zal eens 2 van die prachtige kindjes met jullie delen:
Pasca ze is 6 jaar oud, (lijkt hooguit drie als je haar op een foto ziet), ze is blind en kan tot op heden nog niet lopen. Ook heeft ze een geestelijke handicap en is er bijna niet met haar te communiceren. Het is heftig om dit te zien je wilt zoveel bereiken maar het is moeilijk. Ze is op amecet gekomen omdat ze ondervoed was, dit is nu hersteld dus dat zou betekenen dat ze terug zou moeten naar de village, best een spannende uitdaging.
Nathan is een jongen van ongeveer 2/3 jaar oud, ook bij amecet gekomen omdat hij ondervoed was. Nathan is waarschijnlijk doof heeft een vorm van autisme en is spastisch, ook Nathan zou terug moeten naar de village. Hij kan niet op de grond liggen of zitten omdat hij dan zoveel met zijn hoofd beweegt dat hij gaten in z'n lip maakt met zijn tanden. Ook voor hem zal het een uitdaging zijn om terug naar z'n oma te gaan, (die ook nog de zorg draagt voor een jonge baby).
Deze week zijn er 12 nederlanders op amecet aangekomen, zij zullen het echte amecet huis gaan renoveren en opbouwen. Ontzettend aardige mensen en een leuk en gemotiveerd team. Als ik me ooit verveel kan ik daar altijd nog mijn steentje bijdragen.
Het is dus wel een afwisselende drukke rommelige week geweest op amecet, veel mensen over de vloer en er moest veel aandacht zijn voor de verbouwing.
Wel merk ik dat ik het soms moeilijk vind om alleen (enige vrijwilliger) te werken en dan vooral de B diensten (13:00 - 21:00), Dominique is dan niet aanwezig en je merkt dat de aunties zeer weinig zin hebben om wat te gaan doen en zo stom als ik dan ben ga ik er meer om rennen en laat ik me natuurlijk een beetje opjutten door kwaad te worden en bevelen te geven die ze trouwens gewoon opvolgen zonder te mopperen.
Max is op dit moment stabiel wel zit hij nog steeds op de zuurstof + dat hij echt nog te weinig drinkt. We hebben ook deze week 3 nieuwe baby's binnengekregen, van allemaal is de moeder overleden bij de geboorte. Jane is 1 van deze schatjes, ze is het 12e kind van haar ouders. Moeder is in de village bevallen en daarna doodgebloed. Jane is wel een van mijn favorietjes heerlijk mooi koppie en een open blik echt genieten!! Het is heerlijk om weer terug te zijn de tijd vliegt en ik heb mijn plekje gevonden, we zijn al weer op de helft van mijn werktijd bij amecet. Ik kijk ernaar uit om verder te gaan maar toch ligt hier echt een deel van me hart.
Liefs, Hannah
Pasca ze is 6 jaar oud, (lijkt hooguit drie als je haar op een foto ziet), ze is blind en kan tot op heden nog niet lopen. Ook heeft ze een geestelijke handicap en is er bijna niet met haar te communiceren. Het is heftig om dit te zien je wilt zoveel bereiken maar het is moeilijk. Ze is op amecet gekomen omdat ze ondervoed was, dit is nu hersteld dus dat zou betekenen dat ze terug zou moeten naar de village, best een spannende uitdaging.
Nathan is een jongen van ongeveer 2/3 jaar oud, ook bij amecet gekomen omdat hij ondervoed was. Nathan is waarschijnlijk doof heeft een vorm van autisme en is spastisch, ook Nathan zou terug moeten naar de village. Hij kan niet op de grond liggen of zitten omdat hij dan zoveel met zijn hoofd beweegt dat hij gaten in z'n lip maakt met zijn tanden. Ook voor hem zal het een uitdaging zijn om terug naar z'n oma te gaan, (die ook nog de zorg draagt voor een jonge baby).
Deze week zijn er 12 nederlanders op amecet aangekomen, zij zullen het echte amecet huis gaan renoveren en opbouwen. Ontzettend aardige mensen en een leuk en gemotiveerd team. Als ik me ooit verveel kan ik daar altijd nog mijn steentje bijdragen.
Het is dus wel een afwisselende drukke rommelige week geweest op amecet, veel mensen over de vloer en er moest veel aandacht zijn voor de verbouwing.
Wel merk ik dat ik het soms moeilijk vind om alleen (enige vrijwilliger) te werken en dan vooral de B diensten (13:00 - 21:00), Dominique is dan niet aanwezig en je merkt dat de aunties zeer weinig zin hebben om wat te gaan doen en zo stom als ik dan ben ga ik er meer om rennen en laat ik me natuurlijk een beetje opjutten door kwaad te worden en bevelen te geven die ze trouwens gewoon opvolgen zonder te mopperen.
Max is op dit moment stabiel wel zit hij nog steeds op de zuurstof + dat hij echt nog te weinig drinkt. We hebben ook deze week 3 nieuwe baby's binnengekregen, van allemaal is de moeder overleden bij de geboorte. Jane is 1 van deze schatjes, ze is het 12e kind van haar ouders. Moeder is in de village bevallen en daarna doodgebloed. Jane is wel een van mijn favorietjes heerlijk mooi koppie en een open blik echt genieten!! Het is heerlijk om weer terug te zijn de tijd vliegt en ik heb mijn plekje gevonden, we zijn al weer op de helft van mijn werktijd bij amecet. Ik kijk ernaar uit om verder te gaan maar toch ligt hier echt een deel van me hart.
Liefs, Hannah
-
15 Oktober 2016 - 17:17
Peter:
Ha hannah, bedankt voor je verslag. Dat commanderen lukt wel zeker -
15 Oktober 2016 - 17:29
Ds. Krijgsman:
Indrukwekkende verhalen schrijf je Hannah over je (troetel) kinderen. Je voelt er weer helemaal in thuis als je maar voor hen kan zorgen. Wat gebeurt er veel in zo'n week. Lijkt me ook wel erg vermoeiend. Veel sterkte, geduld en liefde toegewenst. De Heere zij ook met jou en allen om je heen. -
15 Oktober 2016 - 18:33
Janmeijer:
Top Hannah ik zie dat je het naar je zin heb ik heb veel bewondering voor je top meid ga zo door gr jan en Jer -
16 Oktober 2016 - 14:32
Inge:
Met bewondering je blog gelezen!! God bless you!! Xx -
16 Oktober 2016 - 22:59
Willem:
Ha Hannah, bedankt voor je bericht. Fijn dat het goed met je gaat en dat je het naar je zin hebt. Respect! Gr. Willem -
17 Oktober 2016 - 15:09
Linda:
Hoi Hannah,
Wat een ervaring om daar weer te zijn. Veel bewondering voor je.
Nog veel succes de weken die gaan komen.
gr. Linda -
17 Oktober 2016 - 23:46
Marjan:
Hey Han!
Wat een andere wereld is dat toch waar je zit! Voor ons niet voor de stellen! Het 12de kind en dan dood bloeden! Zo triest eigenlijk!
IK hoor je helemaal comanderen, gaat je prima af denk ik!
Hou vol meid, kijk uit naar je volgende verslag!
xxx Marjan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
